In 2006 introduceerde Jane Connor mij in een werkwijze, die Marshall Rosenberg zelf gebruikte: triggers vertalen. Marshall bewaarde kleine kaartjes in zijn borstzak. Af en toe pakte hij er een uit en noteerde hij prikkels die emoties in hem opriepen. Later, zei hij, verwerkte hij ze. Dan probeerde hij de zijn gevoelens en behoeften alsnog te begrijpen. En die van de ander.
Verrast
Sindsdien deel ik deze praktijk in al mijn trainingen en geef ik het als wekelijks huiswerk mee, zelfs voor deelnemers aan mijn trainingen in de gevangenis. Vorige week was ik opgetogen en ontroerd, toen ik een vrouw hoorde, die nu vijf weken de gevangenis-training volgt:
Ik had mijn werk gedaan en zat tv te kijken. Marina kwam boven en zei: “Je denkt zeker dat je jouw werk niet hoeft te doen!” Ik was verrast dat ik niet boos werd. Ik begon me net af te vragen wat haar behoefte kon zijn. Misschien wilde ze hulp bij haar werk? Ik had haar graag geholpen, als ze dat had gevraagd, maar wat me opviel was dat ik niet boos werd, zodra ik aan de behoeften achter haar opmerking dacht.
Ontroerd
Ik was opgetogen, omdat ik graag bijdraag aan toegankelijkheid tot onze innerlijke bronnen, zodat we met meer geluk en gemoedsrust kunnen leven en dat was net gebeurd. Ook was ik ontroerd, omdat dit een kleine vrouw is, vol woede, die tot voor kort verbaal en fysiek geweld gebruikte om veiligheid te creëren. Dit was een grote verschuiving. Eerst was ze sceptisch over GC, nu was ze betrokken en geïnteresseerd.
Rolmodellen
Mensen beginnen zich af te vragen wat andermans behoeften zijn in situaties, waarin ze voorheen boos of werden, pijn voelden of anderen buitensloten. Mannen in de San Quentin-gevangenis, hoorde ik vaak zeggen: Ik realiseer me voor het eerst dat dit niet alleen over mij gaat, maar dat er ook iets bij de ander gebeurt. Ik geloof niet dat dit komt door ‘slechtheid’ of ‘egoïsme’, maar door gebrek aan rolmodellen. Als niemand jou dit perspectief kan laten zien terwijl je opgroeit, is het onwaarschijnlijk dat je deze vaardigheden ontwikkelt.
Zes tot negen weken
Het lijkt bijna ondoenlijke om denk- en spreekpatronen te veranderen. Toch blijkt uit onderzoek dat het creëren van nieuwe of verbreken van oude gewoonten in 6-9 weken kan worden bereikt met dagelijkse oefening. De vrouw in de gevangenis schreef maar 2 trigger verslagen per week en had 4 v/d 5 weken in de klas geoefend. Veel mensen melden dat ze na 5 tot 8 weken basiscursus GC, verschil merken in hoe ze denken over gebeurtenissen en gesprekken.
Het Trigger Vertaal Journaal
Naar aanleiding van dezelfde Trigger (stimulus, aanleiding) en Waarneming, onderzoek je jouw gevoelens, behoeften en verzoeken. Daarna onderzoek je de gevoelens & behoeften v/d ander. Tot slot doe je verzoeken en co-creëer je oplossingen met de ander, die werken voor beiden.
1 Trigger of prikkel (of stimulus)
Allereerst leg je een stimulerend moment vas. De woorden of gebeurtenissen, de ’trigger’. Zonder censuur – alles kan. Alleen jij leest het. Je erkent gewoon dat iets lading heeft voor jou. Je richt je dus niet op wie fout of schuldig zou kunnen zijn. We zijn er niet op uit om een ander of onszelf te straffen: omdat we vinden dat de ander ons slecht behandelt, of menen dat we zelf dom zijn, of beter hadden moeten weten.
2 Waarneming
Nu vertalen we deze stimulus naar de waarneming: een neutrale beschrijving van het gebeurde. We doen onszelf veel leed aan, als we verklaringen verzinnen over wat er is gebeurd of wat mensen hebben gezegd. Gedachten, conclusies of verzinsels als: “Ze haat me” of “Hij liegt” of “Ik kan hem niet vertrouwen”, leiden ertoe dat er iets samentrekt in je lijf. Misschien rond je hartstreek, in je schouders of bij je kaak. Deze stress blokkeert een vrije levensstroom en kan op termijn bijdragen aan verhoogde bloeddruk. Marshall zei: “Luister niet naar wat andere mensen van je denken. Je zult gelukkiger zijn en langer leven.” Inmiddels heeft onderzoek aangetoond dat stress en hoge bloeddruk ruimschoots bijdragen aan hartaandoeningen. Als we in neutrale bewoording (zonder oordelen of labels) kunnen beschrijven wat er plaatsvond, beginnen we al te kalmeren van de opwinding van onze eigen trigger-verhalen.
3 Mijn gevoelens
Wat voelde je op dat moment? Was je gekwetst, gefrustreerd of geschokt. Het helpt om je stressniveau te managen, als je zeker weet dat je gevoelens niet verwart met gedachten over de ander. Als ik bijv. denk dat ik me ‘aangevallen voel’, beschuldig ik de ander van een aanval. Dan heb ik de ander nodig voor mijn gevoel. Ik kan ‘aangevallen’ vertalen naar gevoelens in mijn eigen lijf: bang, alert of onzeker bijv. Zelfs als het gevoel sterk is (woedend), voelt dat heel anders dan hoe ‘aangevallen’ van binnen voelt. Misschien omdat ‘aangevallen’ ook impliceert dat ik slachtoffer ben: een recept om terug te blaffen en mezelf te beschermen. Het is moeilijk om met compassie te reageren als ik niet eens besef dat ik mezelf als slachtoffer zie.
4 Mijn behoeften
De bron van onze gevoelens zijn onze behoeften: universele menselijke motivaties. Volgens GC is alles wat we doen of zeggen een poging om een behoefte te vervullen en het leven te verrijken. Dit besef helpt om de schoonheid te zien achter al onze acties. Zelfs als we woorden of daden tegen iemand gebruiken, schreeuwen of ergens spijt van hebben. Voel je nog steeds lading als je in contact bent met je behoefte? Vind je bijv. dat de ander jouw behoefte moet vervullen? Graaf dan dieper naar de behoefte die daaronder ligt. Soms blijken behoeften strategieën om dieper liggende behoeften te willen vervullen. Als je een ontspanning in je lichaam ervaart, heb je waarschijnlijk de behoeftegevonden die jou op dat moment motiveert.
5 Verzoeken
Beschouw een verzoek als de opening van een gesprek over mogelijke manieren om behoeften te vervullen. Zie een verzoek als een aanbod. Omschrijf je verzoek zo specifiek en duidelijk mogelijk in positieve actietaal en blijf er luchtig over, dit heldere actieverzoek. Misschien heeft de ander goede redenen (behoeften) om ‘nee’ te zeggen. Er zit een zekere waardigheid in het benoemen van je behoeften en het formuleren van een verzoek (om die behoefte te vervullen), zelfs als je geen hulp of medewerking krijgt!
6 Zijn of haar gevoelens
Dit is een uitnodiging om, op basis van logische aanwijzingen, je voor te stellen wat de ander voelde op het moment van zijn/haar acties of woorden. Logische aanwijzingen zijn: gezichtsuitdrukking, stemgeluid, lichaamstaal, snelheid of spraakvolume, woordkeuze, etc.
7 Zijn of haar behoeften
Wat zou de behoefte van de ander zijn? Blijf graven als je nog lading voelt rond de behoefte van de ander. Ben je geneigd om andermans behoefte af te wijzen of te ontkennen, ten gunste van je eigen behoefte? Dan heb je waarschijnlijk nog niet de schoonheid achter hun (zelfs stinkende en niet-succesvolle!) woorden of daden gevonden. Zoek dieper naar behoeften, tot je merkt dat er iets in jezelf ontspant.
8 Verzoek, open voor veranderingen
Het idee is om oplossingen te vinden die werken voor iedereen. Als je in contact bent met elkaars behoefte en die wederzijds erkent , kun je samen creatieve oplossingen verzinnen. Ik heb het niet over compromissen voor de lieve vrede, maar over oplossingen waar beide partijen achter staan. Wanneer je gaat denken in winnen-of- verliezen, verliest iedereen. De verliezer verliest duidelijk. Maar de winnaar ook, omdat hij waarschijnlijk de verbinding, het respect en het vertrouwen verliest, samen met de verliezer. Wanneer we oplossingen vinden die voor iedereen werken, wint iedereen. Marshall zei: “Als we geen oplossing kunnen vinden die voor iedereen werkt, is dat slechts een gebrek aan verbeeldingskracht.”
Probeer het zelf!
Ik nodig je uit om een paar weken lang trigger verslagen te schrijven, twee keer per week, of vaker. Zelf loop ik deze stappen vaak door als ik ‘in het zuur’ zit. Hoe ‘goed’ je ook bent in NVC, het blijft moeilijk je continu te herinneren dat compassie een keuze is in elk gesprek. De wereld en onze taal bieden elke dag uitdagingen. Daarom is dit een beoefening, zoals meditatie, yoga of vechtsport. Oefenen brengt veel voordelen. Eén ervan kan een vriendelijkere, zachtere wereld zijn, tenminste in je omgeving.
Artikel van Meganwind Eoyang. Vrij vertaald en ingekort door Susana Rusch.
https://baynvc.org/the-gift-that-keeps-on-giving-trigger-translation-journal/
Misschien ook interessant voor jou
